پژوهش تازهای میگوید گفتوگو با فردی که نمیشناسیم میتواند برای ما خوب باشد اما چرا اغلب از این کار خودداری میکنیم؟
دکتر جیلیان سنداستروم، مدرس ارشد روانشناسی در دانشگاه اسکس، به سودمندیهای گپ کوتاه با غریبهها اشاره کرده و در این باره نکاتی را یادآور شده است.
زمانی که دکتر جیلیان سنداستروم در دانشگاه بود، زنی را هر روز میدید که یک غرفه هات داگ میچرخاند، این مساله او را واداشت که به موضوع حرف زدن با فردی که نمیشناسد، فکر کند.
دکتر سنداستروم میگوید: "من دوره کارشناسی ارشد در روانشناسی را آغاز کردم و وقتی مسافت بین مرکز پژوهش و دفتر استاد مشاورم را پیاده طی میکردم، از کنار این غرفه هاتداگ عبور میکردم. نمیدانم چطور اتفاق افتاد اما با زنی که در غرفه کار میکرد، رابطه برقرار کردم. نمیدانم آیا با هم حرف زدیم یا نه، من اصلا از او هاتداگ نخریدم، اما هربار که از روبروی غرفه میگذشتم، لبخند میزدم و دست تکان میدادم و او هم لبخند میزد و دست تکان میداد. بعد از مدتی فهیمدم که احساس خیلی بهتری دارم و وقتی آنجا نبود، احساس خوبی نداشتم. بنابراین همین که او مرا میشناخت، احساسی به من داده بود که به فضای دانشگاه تعلق دارم. واقعا جالب بود که فکر کنم این رابطه خیلی کوچک، چقدر برایم با اهمیت بود. به این ترتیب بود که شروع کردم به مطالعه این موضوع. آیا تنها من بودم یا هر کسی میتواند از این دست روابط بهرمند شود؟"
پژوهش بعدی دکتر سنداستروم نشان داد که حرف زدن با غریبهها میتواند احساس خوبی در ما ایجاد کند و به ما کمک کند با یکدیگر روابط برقرار کنیم.
بنابراین اگر این موضوع به ما احساس خوبی میدهد، چگونه باید برای این کار اقدام کنیم، بهویژه اگر شما جزء کسانی باشید که شاید این ایده را کلا قبول نداشته باشید.
دکتر سنداستروم شش نکته را برای اینکه چگونه این نوع گفتوگوها به جریان بیفتد، در نظر دارد.
اولین و مهمترین چیزها- یاد بگیرید چگونه مکالمه را شروع کنید
"راههای زیادی برای این کار هست. اول، درباره موقعیتهای مشترک اظهار نظر کنید، از جمله موارد همیشگی که بهانه حرف زدن با دیگری است، وضع هوا و ترافیک است شاید این کار کم اهمیت به نظر آید اما شما قبل از اینکه به سراغ موضوعات دیگر بروید که جالبترند، باید راهی برای برقراری ارتباط بیابید."