ویژگی بارز نعمت الله وسواس، دقت و حساسیت بالایش در ساخت فیلم و شباهتهای سبک داستانگوییش به فیلمهای آمریکایی است؛ نه از جنس هالیوود نخ نما و تبلیغاتی، که از جنس داستانسراییها و فانتزیهای اصیل سینمای آمریکا که خواستگاهشان سینمای کلاسیک و آثار بزرگانی، چون ارنست لوبیچ، بیلی وایدلر و هاوارد هاکس است.
حمید نعمت الله را میتوان یکی از مهمترین فیلمسازانی دانست که بعد از انقلاب اسلامی پا به عرصه فیلمسازی گذاشت و اولین فیلمهایش را در اوایل دهه هشتاد ساخت. کارگردانی که البته سبک و سیاق فیلمسازیش با همنسلان خود، کسانی مانند مهدی کرم پور و مازیار میری تمایزهایی اساسی دارد و میتوان او را در جرگه فیلمسازانی مانند اصغر فرهادی و پرویز شهبازی (در همان نسل فیلمسازی) به شمار آورد. ویژگی بارز او وسواس، دقت و حساسیت بالایش در ساخت فیلم و شباهتهای سبک داستانگوییش به فیلمهای آمریکایی است؛ نه از جنس هالیوود نخ نما و تبلیغاتی، که از جنس داستانسراییها و فانتزیهای اصیل سینمای آمریکا که خاستگاهشان سینمای کلاسیک و آثار بزرگانی، چون ارنست لوبیچ، بیلی وایدلر و هاوارد هاکس است.